ماه رمضون داره تموم میشه

خدا رو شکر الان چند روزی میشه که دیگه شبا با خیال راحت میام خونمون و صبح دیگه نمیرم خونه مامان . روزهای خیلی خیلی سختی بود . درگیری کانال نخاعی با چهار تا دیسک و همزمان اسپاسم شدید عضلانی بلاخره کار مامان رو به بیمارستان کشید ، اون هم دقیقا زمان شروع امتحانای من . از چند سال قبل دکترها گفته بودند که تنگی کانال شدید داره اما اغون زمان فقط توصیه به آب درمانی شد . امسال که حالش بد شد رفت MRI و مشخص شد که تنگی کانال بیشتر شده هنوز چهارتا از دیسک ها جابجا شدند . دکتر در مرحله اول اوزون تراپی رو پیشنهاد داد که خب در طی دو بار تزریق واقعا وضعیت 70 درصد بهتر شد . وقتی دکتر بهبودی نسبی دید به مامان گفت به علت اینکه وزنت زیاده فشار رو کمر زیاد شده و روند درمان رو کند میکنه باید وزن کم کنی . خب با ریم امکان پذیر نبود . تا حالا صدبار ریم گرفته و یه مشکل جدید پیدا شده . خودمون عمل رو پیشنهاد دادیم که دکتر مخالفت کرد و گفت تو این سن و سال با فشار خون بالا و قند و چربی اصلا کار درستی نیست . گفتیم چه کنیم . گفت از طب سوزنی استفاده کنید . مرکز کنترل درد پردیس رو معرفی کرد (تقاطع ولیعصر-مطهری) . دکتر طب سوزنی از دوستان دکتر معالج مامان بود . معاینه کرد و گفت ده جلسه باید بیایید . جلسه اول رفتیم و خب سوزن ها دردی نداشت اما چون باید به پشت می خوابید مامان از ناحیه کمر درد زیادی کشید . اونجا هر چقدر گفت گفتند الان تموم میشه تحمل کن . اومد خونه گفت حالم خوب نیست . دردام زیاد شده . جلسه دوم رو در حالی رفت که اصلا نمیتونست راه بره . یه جورایی رفته بودیم تا بگیم اصلا نمیخوایم دیگه ادامه بدیم که دکتر طب سوزنی گفت لاغری رو بیخیال میشم می خوام درمانی شروع کنم . اولین کاری هم که کرد بادکش(یا بقول خودشون کاپینگ) گذاشت به 10 ثانیه نرسید که صدای جیغ مامان رفت بالا و دکتر جداشون کرد . از حالت قبل بدتر شده بود بلافاصله با دکتر خودش تماس گرفتیم و رفتیم پیشش . مامان رو معاینه کرد گفت یه اسپاسم عضلانی کوچیکه . دو تا آمپول داد برگشیم خونه و گفت طب سوزنی رو متوقف کنید . چهار روز گذاشت حال مامان بدتر شد . یعنی دیگه حتی قدرت حرکت نداشت . از رو تخت تا دستشویی که سه قدم بیشتر نبود 10 دقیقه ای در حالیکه من و بابا کمکش میکردیم میرفت . از همه بدتر بالای ران چپش به اندازه یه سیب بزرگ باد کرده بود و مثل سنگ بود . انگشتای پای چپش هم کاملا حالت کشیده پیدا کرده بودند و اصلا نمیتونست تکون بده . حتی پوست پای چپش کاملا ترک برداشته بود . با دکتر تماس گرفتم و شرح حال دادم .گفت سریع خودت بیا پیش من . رفتم و یه عکسی هم از اون قسمتی که ورم کرده بود با خودم بردم . با دیدنش گفت نکنه کاری کردند که استخوان لگن شکسته باشه . سریع ببرید یه عکس بگیرید و تلفنی نتیجه اش رو به من بده . پنجشنبه هم بیاریدش بیمارستان . یه کمیسیون پزشکی تشکیل بدم نتیجه رو اعلام کنم . چون درد کاملا غیر طبیعیه . با هزار زحمت و با کمک برادرم و همسرم مامان رو بردیم عکس انداخت . که اونجا گفتند اسپاسم شدید عضلانیه و کل عضلات پای چپ از نوک انگشتان تا بالا اومده و در بالای رون جمع شده و این تورم عضلات پاست . عکس رو به پنج تا دکتر دیگه نشون دادیم که همشون همین رو گفتند . پنجشنبه دیگه مامان رو بردیم بیمارستان . دکتر مامان رو برد اتاق عمل و اول اشعه زدند و عصب ها رو کنترل کردند . اما همشون به این نتیجه رسیدند که کانال نخاعی در حال درگیری بیشتریه و باید عمل بشه . که قرار شد بعد از ماه رمضون این اتفاق بیفته . اسپاسم بعد از سه روز برطرف شد اما از ساق پا به پایین شروع به درد گرفتن کرد و تا حالا ادامه داره . خدا رو شکر الان دیگه میتونه خودش به تنهایی حداقل از رو تخت تا دستشویی بره و هرزگاهی یه دور کوتاه تو خونه بزنه .
همزمان با مشکل مامان ، امتحانای من هم از اول ماه رمضون شروع شد . خب امکان درس خوندن برام وجود نداشت . یعنی کتاب ها و جزوه ها رو میزاشتم جلوم و اونقدر فکرم درگیر بود که فقط بهشون نگاه میکردم . از حق نباید گذشت که یه سری از درسا رو سر کلاس خوب یاد گرفته بودم . و مشکلم فقط با یه درس بود که هشت جلسه هم نرفته بودم سر کلاسش و غیبتام زیاد بود . امتحانا رو  میدادم . خدا رو شکر نمرات هم تا الان خوب بوده . البته هنوز نمره اون درس خفن رو نزدند مه امیدوارم استاد بهم رحم کنه و حداقل 12 رو بهم بده .
تو این ایام سنگ هم خیلی خسته شده بود . مشغله کاریش باعث شده بود که شبا فقط بیاد یه سر من و مامان رو ببینه و خودش تنهایی برگرده خونه و بشینه به کاراش برسه . یادمه هفته آخر منتهی به ماه رمضون بابا پنجشنبه تعطیل بود زنگ زد به سنگ گفت بیا دست خانمت رو بگیرببر خونه  تا شنبه هم نذار بیاد . من خودم خونم . یعنی چهرشنبه اومد دنبالم رفتیم خونه خودمون . تو راه فقط بهم گفت شیشه رسیدی خونه قول بده آروم باشی ، عصبانی نباشی ، خنده رو باشی ، چند روز نبودی دلم برات تنگ شده  و از این صحبتا . وقتی رسیدم خونه و در رو باز کردم فقط تونستم بشینم رو صندلی و گریه کنم . شتر با بارش گم میشد . تمام لباس های کمد رو مبلا ولو بودند . لباسکثیفا یه گوشه . تو هفت هشتا بشغاب ساللاد و میوه خورده بود همینطوری گوشه و کنار . دستشویی پر از مو . کتاب ها رو زمین ولو . یعنی اونقدر حالم بد شد که همونجا رو مبل خوابم برد . صبح که بیدار شدم دیدم سنگ رفته . تا ساعت 10:30 شب فقط داشتم خونه تمیز میکردم و لباس میشستم . وقتی شب اومد خونه کلی عذرخواهی کرد و گفت بریم به مامان یه سر بزنیم . رفتیم و تا برگشیم شد ساعت 2 . خابیدیم و ساعت 2 بعد ازظهر جمعه بیدار شدیم . یه دوش گرفتم . ناهار هم نداشتیم که گفت ناهار بریم بیرون . رفتیم هانی و یه غذای خوشمزه خوردیم و باز من بار و بندیلم رو جمع کردم و رفتم خونه مادرم .
30 خرداد هم امتحانا تموم شد و وقتی دیدم مامان نسبتا میتونه تنها باشه ازش خواستم که من چند روزی نیام و خونه تکونی تابستونم رو انجام بدم . دو روز خونه تمییز کردم و بعد رفتیم به مناسبت ورود تابستان چند تا گلدون خوشگل خریدیم . و اینچنین تابستان رو با دعوت خانواده سنگ برای افطار جشن گرفتیم .
تو این شب ها دلم خیلی گرفته . یه زمانی تو خونه مادر من ، رقیه خانم ، نازنین خانم این سه شب احیا بود . اهل محل و دوست و فامیل میومدند . اما الان هر سه تای این ها مریضن . هر بار که جوشن کبیر خوندم فقط از خدا سلامتی همه رو خواستم . شما هم دعا کنید . التماس دعا

ناموس مردم

الان بیمارستانم,  بلاخره کار مامان به بیمارستان کشید,  یعنی این سه ماه یک طرف , این یک هفته یک طرف . حالش بقدری بد بود که دیگه بار و بندیل رو بستم و اومدم خونشون.  دردی میکشید,که مسلمان نشنود کافر نبیند.  روزها من مراقب بودم و شب ها من درس می خوندم و بابام تا صبح بیدار بود. کاملا زمین گیر شده بود.  دیگه دکترش گفت ببرینش بیمارستان.  

خدا رو شکر الان عمل تموم شده و تازه به بخش منتقلش کردند,  موقع منتقلش از ریکاوری به بخش اتفاق جالبی افتاد که ترجیح دادم سریع بنویسمش.  آقای خیلی جوانی به عنوان بیمار بر وارد اتاق شد و بعد از,چند دقیقه صدای دعوا تو کل اون بخش پیچید.  بعد از,چند دقیقه دیدم اون آقا به همراه یک پرستار و مامان که رو تخت دراز,کشیده بود بیرون  اومدند . گفتم چی شده, خانمه گفت وقتی مادرتون رو خواست بیاره بیرون برای اینکه پاهاش بیرون بود رفت یه پتو برداشت و انداخت رو پاهای مادرتون تا پوشیده باشه,  یکی از خدماتی ها اومد و با عصبانیت پتو رو برداشت گفت برای بیمار آشنامونه,  این آقا هم عصبانی شد و گفت یعنی ناموس خودتون ناموسه,  ناموسه,مردم ناموس نیست و سر همین مسئله دعوا شد.  بعد آقای جوون رو به من کرد و گفت مهم نیست که من چه شغلی دارم مهم اینه که تو هر کاری با شرافت کار کنم و زن و بچه مردم رو عین ناموس خودم بدونم.  

خیلی کاری که انجام داد دمش گرم داره 

زندگی زیباست

نمی دونم عمر آدم هاست که زود میگذره یا در زمان برکتی نیست . چشم بر هم میزنی شنبه میشه یکشنبه و می بینی یک هفته و یک ماه بسرعت برق و باد گذاشتند و تو از تمام کارهات خیلی عقبی .

خسته ام ، خسته فکری و جسمی و روحی . یک هفته دیگه امتحانات شروع میشه و دریغ از باز کردن یک صفحه از کتاب و جزوه . مامان و سنگ هر دو فکرم رو بشدت مشغول کردند . امروز بلاخره جلسه اول طب سوزنی انجام گرفت . من هم با مامان رفته بودم  . خیلی میترسید . خواست که من هم تو اتاق همراهش باشم که اجازه ندادند و من هم تو سالن نشسته بودم و داشتم چای سبز میخوردم و به در و دیوار نگاه میکردم و با خودم میگفتم اگه جواب بده من هم میرم . البته با چندتا خانم هم که جلسه نهم و دهمشون بود صحبت کردم . یکیشون سایز کم کرده بود از 42 به 38 رسیده بود و یکیشون هم گفت تا جلسه پنجم تاثیری نداشت و بعد از اون شروع به کاهش وزن کردم و 4 کیلو کم کردم . توکل بر خدا . انشالله که مامان کمی وزنش کم بشه . البته برای مامان هم لاغریه و هم درمانی . یک ساعتی طول کشید . بعدش سریع رفتم دانشگاه . آخرین جلسه بود . این استاد رو خیلی دوست دارم . کلی انرری میزاره سر کلاس . حس خوب بهت منتقل میکنه . با دقت به حرفات گوش میده و به تک تک سوالاتت جواب میده . تا یک ساعت بعد از کلاس پیشش بودم و داشتم پروره رو براش شرح میدادم و ایشون هم داشت با دل و جون راهنمایی میکرد . ایکاش استادهای دیگه هم مثل ایشون بودند .

و اما بزرگترین دغدغه زندگیم سنگ . خب از چهار سال پیش قراردادی با سنگ بسته نشد و سنگ نه بیمه اش رد شد و نه حقوقی دریافت کرد . این به معنی بیکار بودنش نبود اما تا آخر فروردین 94 هیچ پولی هم دریافت نکرد . یعنی سه سال رسما بدون درآمد زندگی کردیم بدون اینکه کسی متوجه بشه . و بزرگان مرحمت فرموده در فروردین 94 مبلغ یک میلیون تومان وجه رایج مملکت رو بهش دادند که این مبلغ دقیقا برابر با میزان قسط ما بوده و هست . خب تو این چهار سال زندگی پرفراز و نشیبی رو تحمل کردیم به امید چنین روزی که کار سنگ درست بشه . البته تو تمام این سال ها سنگ فعالیت خودش رو داشت . کلاس برگزار کردیم ، کتاب نوشتیم که در حال ویرایشه ، مجله منتشر کردیم که برای اولین بار من هم دست به قلم شدم .اما خب . این ایام برامون خیلی مهمه . انشالله از خدا می خوام به حق پنج تن آل عبا تمام مشکلات جوونهای این مملکت رو برطرف کنه و امیدشون رو ناامید نکنه . از خدا می خوام که کار همه جوون ها رو سروسامان بده . هیچ مردی رو شرمنده زن و بچه نکنه . آبروی کسی رو نریزه . خب با این اوصاف حق میدم به خودم که ذهنم درگیر باشه . هیچکس تو خانواده مشکل ما رو نمیدونه . سالهاست که دارم متلک و حرفای تو خالی میشنوم . سال هاست دارم برای چیزهایی که با قناعت مصرف کردم تحقیر میشم و متهم به امل بودن میشم . سال هاست که خودمون با سیلی صورتمون رو سرخ نگه داشتیم و یه عده با نیش و کنایه هاشون دلمون رو ریش کردند . تمام ذهنم درگیره . درگیره درست شدن امور.(( افوض امری الی الله))

بگذریم .

دو هفته ای میشد که اصلا با هم تا سر کوچه هم نرفته بودیم . همش یا دانشگاه بودم یا خونه مامان یا به همراه مامان دکتر و یا دفتر . سنگ هم بیشتر ساعات دفتر بود و شبا دیر وقت میومد و صبح زود میرفت . تا اینکه نیمه شعبان فرصتی بود برای تجدید قوا و کمی برای هم وقت صرف کردن . شب نیمه شعبان هر دو زود اومدیم خونه و کارهامون رو انجام دادیم و ساعت 6 رفتیم بیرون تا کمی جشن ببینیم . البته من شلوار می خواستم بخرم . رفتیم سمت تیرازه 2 . تا رسیدیم دیدم صدای دست و آواز میاد . دیدیم بهمن هاشمی اومده و اونجا مراسم هست . کمی تو طبقات گشتیم . شلوار نخریدیم اما بجاش باقلوای ترک خریدیم و رفتیم دو تا میلک شیک سفارش دادیم و نشستیم تا ساعت 9:30 جشن دیدن . ساعت 9:30 رفتیم سمت خونه مادرم تا چراغونی اونجا رو هم ببنیم و کاری انجام بدیم . جای همگی خالی کلی هم تو راه شربت و شیرینی و بستنی خوردیم . دیگه تا به خودمون بیاییم دیدیم ساعت 12 شب شده که سنگ اصرار که بیا بریم جگر بخوریم . بعد از تمامی این کارها با شکمی ورم کرده اومدیم خونه و عین بچه کوچولوها بلافاصله خوابیدیم . روز نیمه شعبان هم تعطیل بود . به عادت همیشه صبحانه رفتیم خونه مادرم . ناهار هم مادر سنگ دعوت کرده بود . بعد از ناهار هم برگشتیم خونمون و به کارهای عقب افتاده رسیدم . به هر حال تایم خوبی بود . کلی بهمون خوش گذشت .

راستی قرار شد از اول ماه رمضان تو خونه مادرم هر روز جلسه قرائت قرآن برگزار بشه . خدا قسمت کنه من هم بیشتر روزهاش رو شرکت خواهم کرد .

هفته پر گل

زندگی با بالا و پایینش در جریانه . این مدت  روزهای سرنوشت سازی برای سنگ محسوب میشه و اگر خدا بخواد همه چیز درست خواهد شد . تقریبا اکثر شب ها دیر وقت میاد و صبح ها خیلی  زود میره . هرزگاهی من هم میرم پیشش و بهش کمک میکنم . روز معلم خونه مامان جشن کوچیکی برای تقدیر ا معلم قرآنشون برگزار شد .همه رو هم پول گذاشتند و یک کارت هدیه خریدند با یه کیک . من هم صبح رفتنی برای مامانم یه دسته گل خریدم . کلی با دیدن گل ها خوشحال شد . کلا گل زیاد دوست داره ، حتی اگه یک شاخه از تو حیاط بچینی و براش ببری . اون روز از صبح دوستان و شاگردانم لطف کرده بودند و باهام تماس میگرفتند و تبریک میگفتند . دو سالی معلم بودم و خب الان با اکثر دانش آموزان که الان برای خودشون دانشجو شدند در ارتباطم . شب وقتی برگشتم خونه دیدم یک دسته گل با یک کتاب نفیس شازده کوچولو رو میزه . سنگ برام خریده بود و بعد از کلی تشکر کلی سرش غر زدم که هفته پیش برام کتاب شازده کوچولو رو خریده بودی ، چرا خریدی ؟؟؟ و تنها جوابی که شنیدم این بود : جلدش نفیس بود و عکس های داخلش رنگی  خوشم اومد . بعد هم آماده شدیم رفتیم شهر کتاب شریعتی . دو تا بازی فکری خریدیم و باز من یه کتاب داستان برداشتم .

مجددا امروز مامان رو بردیم اوزون تراپی . مرحله اول خوب بود تا زمانی که نشست و سبزی پاک کرد . کلی دکتر دعواش کرد . از روشنبه هم برای لاغری قرار شد ببریمش طب سوزنی . انشالله که جواب بگیره و همه پدر و مادرها سالم و سلامت باشن و سایه شون بالای سر بچه هاشون .

خدا همه پدر و مادرها رو سلامت نگهشون داره

این مدت همش درگیر بیماری مامان هستیم . از 15 فروردین دردی از کمرش گرفت و به پاش زد بطوری که دیگه نمی تونست شبا دراز بکشه و بخوابه و شبا تا صبح نشسته می خوابید . کلی دنبال دکتر گشتیم تا اینکه بلاخره تصمیم گرفتیم ببریمش کلینیک درد بیمارستان مهر . دکتر به محض معاینه گفت تنگی کانال نخاعی است و MRI  هم از گردن و هم از کمرنوشت . بعد از MRI متوجه شدیم که علاوه بر تنگی کانال 4 تا از مهره ها هم بیرون زده و وضعیت گردنش به مراتب بدتره . دکتر شروع به توضیح داد و گفت که روشی به نام اوزون تراپی اومده که با تزریق گاز اوزون تا حدودی میشه موفق شد و نیازی به عمل نداشت . مشاوره گرفتیم و با چند تا دکتر دیگه هم صحبت کردیم تا بلاخره مورد موافقت قرار گرفت . دکتر گفت تو بیمارستان 3500 میگیرن ، یه درمانگاهی هست که من اونجا هم کار میکنم اونجا 1500 میگیرم و در مرحله اول کمر رو انجام میدم . دوشنبه رفتیم و انجام گرفت و خدا رو شکر 25 درصد درد کمتر شده . حالا قراره دو هفته دیگه بریم پیش دکتر تا نتیجه نهایی رو اعلام کنه . انشالله که با همین روش ها خوب بشه و نیازی به عمل نباشه .

اول  اردیبهشت سالگرد عقدمون بود . من دانشگاه بودم که سنگ تماس گرفت و گفت میام دنبالت . تو تیرازه قرار گذاشتیم. تا رسیدن سنگ کمی خودم رو تحویل گرفتم و رفتم یه میلک شیک خوردم . از قبل گفته بودم که می خوام کتاب بخرم . رفتیم و برام کتاب هایی که می خواستم رو خرید .شام رو هم بیرون خوردیم  . شب خوبی بود و خیلی خوش گذشت .

روز پدر هم برای کلاس آموزش قرآن یه کیک گرفتم و یه مولودی کوچولو و جمع و جور برگزار شد .صبح ولادت هم رفتیم خونه دو تا پدرها برای عرض ادب و احترام . برای سنگ هم پیراهن خریدم به همراه یه سورپرایز . یه مدت بود که سنگ کم آب می خورد . کمی تو نت گشتم و دیدم میشه آب رو با میوه طعم دار کرد . رفتم کمی توت فرنگی و کیوی و زنجبیل و لیمو ترش و موز و سیب خریدم و یه بطری کوچولو آب با تکه های میوه درست کردم . خیلی خوش طعم شده بود و سنگ خیلی خوشش اومد و کلی تشکر کرد .

تمام فکرم معطوف مادرمه . کلاس های دانشگاه رو که این هفته اصلا نرفتم و همش از ساعت 7 صبح میرم خونه مامان و شب ساعت 8 بر می گردم . انشالله که همه پدرها و مادرها سالم باشن و سایه شون مستدام .