تجربیات آموزشی ۳

اسفند 1400 بود که تصمیم گرفتیم مهد ثبت نامش کنیم . در گشت و گذارهامون اسم یک کلاس توجهم رو به خودش جلب کرد . روپا . یک کلاس ورزشی مناسب بچه ها . در اینستا با همین نامسرچ کنید میاد روپا تحت نظر دکتر کرد عزیز . در یکی از شعبه ها ثبت نامش کردم و در طول 2 یا 3 ترمی که رفت یکی از بینظیر ترین کلاس ها بود . کلا هر کاری که تو خونه نمیشد انجام داد اونجا با چاشنی هیجان انجام میدادند و یک مربی بینظیر هم در کنارشون بود . روپا تقریبا تا پایان تابستان 1401 ادامه داشت .

کلاس سفالی که از سال قبل ثبت نام کرده بودیم رو با هماهنگی مجدد شروع کردیم و اینبار با وجود اینکه مربی همچنان مناسب کودک نبود ولی چون خود آینه تاب آوریش بالا رفته بود و هدفمند بود استقبال میکرد و دوست داشت .

در  پایان تابستان 1401  و در شرایطی که آینه رو هیچ کلاسی ثبت نام نکرده بودم ، نشستم به جمع بندی کلاس ها  پرداختم .

کلاس هایی که آینه عاشقانه میرفت ( در هیچ دوره ای بیشتر از دو تا کلاس نرفته ) :

روپا  -  موسیقی که ریتم و بازی بود   -  نمایش خلاق حتی با وجود اینکه عمو شاهین از کلاس بیرون انداخته بودتش ( این رو الان هم دوست داره  و همیشه در مورد کلاسش صحبت میکنه و بصورت عجیبی خروجی کلاس براش بازی با عروسک هاش بود ) - سفال ( البته بخش کار با دستگاه نه حالت گل بازی )

کلاس هایی که دوست نداشت :

 ژیمناستیک ( که جلسه دوم ازش خارج شدیم ) - موسیقی که بر مبنای بلز بود .

در تمام این مدت نقش من و پدرش همیشه ثابت بود یعنی وظیفه بازی و خوش گذرونی و تایم برای آینه اختصاص دادن رو با کلاس بردن جایگزین نکرده بودیم خودمون بودم  و از همراهی با ما لذت میبرد .

با هم صحبت کردیم و خودش گفت من دیگه بزرگ شدم دوست دارم مثل شما پیانو بزنم . تکلیفمون با کلاس موسیقی روشن شد و از اونجایی که می دونستیم برای پیانو کجا میخوایم ببریم و قبلا مشاوره رفته بودیم تماس گرفتیم و ثبت نام کردیم .  بعد  دنبال علاقه مندی هاش گشتیم .

 یکی از علاقه مندی های آینه عکاسی هست . نه اینکه گوشی رو بگیره و بی هدف عکس بگیره . واقعا کادر خوبی میبنده بطوریکه بابا دوربین هایی که سال ها ما آرزوی یکبار به دست گرفتنشون رو داشتیم داد به آینه و کلی هم دو تایی با لنزها و تنظیمات حرف زدند و بازی کردند . کاری که ما برای این علاقه مندی انجام دادیم  گذاشتن یک پایه عکاسی پشت ماشین و رفتن به طبیعت بود . میریم و آینه عکس میندازه  نمیگم عالی ولی در حد خودش قابل قبول هست حالا حالا هم قصد کلاس نداریم همینکه ببریم و این فضا رو در اختیارش قرار بدیم  کافیه . 

علاقه دیگه اش قصه بازی بود که به لطف کلاس  نمایش خلاق ایجاد شد . اسباب بازی ها رو میچیدیم و یک قصه رو با کمک هم و کمک اسباب بازی ها به پایان میرسوندیم . فوق العاده بود . سر همین با کلاس های لگو آشنا شدم . آینه لگو بازی هم دوست داشت . در کلاس لگو هم داستانی گفته میشد و بچه ها شخصیت ها رو میساختند و داستان کامل میشد . همزمان با پیانو کلاس لگو ثبت نامش کردم و اون هم اگر از حواشی یکی از خانواده ها بگذریم عالی بود ( دو ترم رفت و شروع ترم سوم با تداخل ساعت و روز با کلاس پیانو در لیست رزرو ساعت دیگه ای قرار گرفتیم که فعلا تکمیل ظرفیت نشده )

من تا امروز آینه رو کلاس زبان نبردم . اعتقادی هم بهش ندارم و اختمالادر پایان کلاس اول یا دوم انجام خواهم داد . کلاس فن بیانی که جدیدا خیلی مد شده نبردم  اصلا هم درک نمیکنم یعنی چی بچه 4- 5 ساله و فن بیا ن؟ دوست داشتم کلاس نقالی ببرم و در طول جستجو با خانمی که  دکترای ادبیات داشتند و کارشون  آموزش شاهنامه خوانی حافظ خوانی بود آشنا شدم که گفت بعد از کلاس پنجم اینجور شعر خوانی ها مناسب هست و نقالی هم بیشتر نمایشی هست  و من توصیه نمیکنم . کلاس فلسفه در قالب نه گفتن رو کانون پرورش فکری برای ساله برگزار کرد کهدوست داشتم ببرمش ولی بعد پشیمون شدم . فلسفه برای این سن واقعا زود هست و همون سوال فلسفه بازی که قبلا دربارش نوشتم خیلی بیشتر جذابیت داره و دقیقا مجبور به تفکر میکنه . کلاس کاردستی و نقاشی که اصلا دوست نداره و بیشتر تو خونه خودش ترجیح میده انجام بده .

یک سری بازی ها هم تو خونه خودمون انجام میدیم . مثلا اسم و فامیل . البه فقط قسمت اسم و میوه و اون هم گفتاری . مثلا امروز باید هر چی اسم دختر با م شروع میشد رو میگفتیم و به ازای هر اسم یک خط تو دفتر  میکشیدیم  هر کی بعد از  دقیقه تعداد خط هاش بیشتر بود برنده میشد . گل بازی  و خمیر بازی  که همیشه گفتم نهایت با یک دستمال و جارو خونه تمییز میشه . آشپزی بازی هم میکنیم . مثلا امروز برام شیر کاکائو درست کرد و با استفاده از بطری مواد پنکیک رو داخل ماهیتابه ریخت و بعد از پخت از ماهیتابه خارج کرد .

تمام این دو سال و نیم رو نوشتم تا بگم هیچ کلاسی جای بازی خودمون با بچه ها رو نمیگیره . کلاس زودتر از موقع یا با عناوین عجیب غریب فقط هزینه پول و زمان داره  و حتی میتونه آسیب زننده باشه . کلاس ورزشی تا هفت سال حتی میتونه آسیب به بچه بزنه . ورزش در سنین کودکی یعنی بالا پایین پریدن و ورجه ورجه کردن . آموزش مستقیم زیر هفت سال به هیچ دردی نمیخوره . موسیقی اگر بازی نباشه اصلا مناسب نیست . نقاشی اگر درکی از دایره توخالی که بعد از یکساعت کلاس کشیده و با ذوق نشون  میده ،نداشته باشید یعنی نابود کردن استعداد بچه .

من در انتخاب بعضی از کلاس ها اشتباه کردم ولی زمانی که فهمیدم بچه ام رو فدای پول نکردم هیچ وقت نگفتم پول دادم حیفه . از همه مهمتر اشتباه خودم رو قبول کردم . عزیزی گفت شجاعی که اشتباهاتت رو میگی . من همیشه به پسرم هم میگم من هم ممکنه اشتباه کنم ممکنه در موردش ندونم یا  حتی خراب کاری کنم و چون بزرگترم همش بخوام الکی بگم نه این درسته . هر موقع اینطوری شد بیا رو مبل هم قد من شو تو چشمام نگاه کن ، بگو مامان داری اشتباه میکنی . مامان بابا هم گاهی اشتباه میکنند .

نظرات 5 + ارسال نظر
سما سه‌شنبه 27 تیر 1402 ساعت 13:43

سلام.ممنون ازینکه تجربیاتت رو در اختیارهمه میگذاری
فکر میکنم که کلاس بردن بچه رو خیلی زودشروع کردی همونطوری که خودت هم متوجه شدی.بچه زیر 5سال اصلا بصورت مستقیم آموزش پذیر نیست و زده میشه از یادگری.من 5سالگی دخترم رو بردم کلاس فلوت و نتها رو که میخواست یادبگیره چون هنوز پیش دبستانی نرفته بود و مفهموم بالای خط و پایین خط رو درک نمیکرد خیلی اذیت شدیم.فک میکنم حداقل تا5.5سالگی باید صبر میکردیم.الان10سالشه و ویولن رو به خوبی میزنه
زبان هم از 1سالگی کارتونهای انگلیسی و فقط انگلیسی براش میذاشتم تا کلاس اولشو که تموم کرد بردمش کلاس زبان و از همون اول از همه بچه ها از نظر لهجه و دایره لغات بهتر بوده تا الان که تو کلاسش همیشه کوچکترین فرد از لحاظ سنی بوده و عاشق یادگیری زبانه
ورزش هم از پارسال خودش علاقه نشون داد بردمش باله که خیلی دوست داشت و امسال هم میره ژیمناستیک که عاشقشه واقعا و توش خوبه.
میخوام بگم خیلی علاقه و همچنین سن بچه مهمه. این جوی که تو ایران همه رو گرفته ازین کلاس به اون کلاس بچه رو بردن واقعا بچه ها رو خسته و دلزده میکنه
شعر هم خودمون باهم انتخاب میکنیم طبق سلیقه خودش و براش پرینت میگیرم و ددلاین تعیین میکنم بخاطر جایزش هم که شده حفظ میکنه.اینجوری کلی شعر بلند از مولانا و سعدی و پروین بگیر تا مشیری و ابتهاج و ...حفظ کرده.نیازی به خسته کردن بچه با کلاس نیست که
ببخشید که پرچونگی کردم

سلام . ممنون از نظر کاملا به جاتون
من متاسفانه زود شروع کردم .الان از لحاظ پیانو راضی هستم و فعلا جز موسیقی هیچ کلاسی نداره . با ددلاین موافقم اما از کلاس سوم میخوام شعر رو باهاش شروع کنم
زبان هم که گفتم کلا قبل از شروع مدرسه و تسلط بر خط و حروف فارسی مخالفم

نجمه دوشنبه 26 تیر 1402 ساعت 19:01 https://najmaa.blogsky.com/

خداروشکر به ساحل ارامش رسیدین
برای ایینه جانم بهترین هارو ارزو میکنم

ممنون عزیزم

دل آرام جمعه 23 تیر 1402 ساعت 23:30

فلسفه برای کودکان رو سرچ کن اون چیزی که فکر می کنی نیست. من دوده های مربی گری اس رو رفتم درست فکر کردن رو یاد بچه میدن

کلا فلسفه بر مبنای تفکر هست ، بازی هم که ما میکنیم و اسمش رو گذاشتم فلسفه بازی کلا بر مبنای تفکر هست
اما باز ممنون سرچ میکنم

ربولی حسن کور جمعه 23 تیر 1402 ساعت 21:29 http://Rezasr2.blogsky.com

سلام
فقط میتونم بگم خوش به حال آینه که چنین مادری داره

سلام
نظر لطف شماست

سحر جمعه 23 تیر 1402 ساعت 19:36 http://senatorvakhanomesh.blogfa.com

موافقم باهات ،واقعا توجه و بازی تو سنین کم مهم ترین وظیفه ماست.هرآموزشیم در خلال همین بازی باشه ارزشمند
امیدوارم بتونیم بچه ها به خوبی بزرگ کنیم

دقیقا وظیفه پدر و مادر اینه که با بچه بازی کنه و براش وقت بزاره آموزش در کنارش ایجاد میشه
انشالله

امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.