ان مع العسر یسرا

این روزها بیشتر از قبل ساکت شدم . اونقدر مردم در اجتماع صدای آه و ناله میشنوه که ترجیح میدم کمتر  خودم صحبت کنم و بیشتر از این فکر و ذهن آینه رو درگیر نکنم . شاید روزی بشه که بگیم ان نیز گذشت . الان سختی برای همه هست . ناامیدی و ترس برای همه هست . سال مستاجر نزدیکه . با املاک تماس گرفتیم قیمت جدید بگیریم رقمی گفت که خود من به عنوان مالک گریه ام گرفت چه بماند به مستاجر .

این روزها بیشتر از قبل باید هوای دل و جیب هم رو داشته باشیم . نکنه خدای ناکرده کاری کنیم که کسی که نداره احساس شرمندگی کنه . نکنه امیدمون به خدا کم بشه و فکر کنیم روزی دهنده دو لت هست . همیشه میگه روزی رو خدا میده دو لت خ ر کیه .نکنه به خاطر ترس و ناامیدی برای آموزش و ارتقا خودمون  و خانواده مون تلاش نکنیم . 

چند شبی هست که خواب مرگ میبینم  و تقریبا شبیه به هم . خواب مادربزرگ و خاله ام که من رو هم میخوان با خودشون ببرن . عمر دست خدست . نمیدونم تا کی زنده هستم . ولی از همه دوستان حلالیت طلب میکنم که مبادا با نوشته هام کسی رو رنجونده باشم . زنده و مرده فرقی نداره باید بخشیده شدن رو از پروردگار و مردم طلب کرد. 

یا علی