جمعه

جمعه هایی که خونه تمیز هست و  غذا از قبل آماده و صبح زود میریم پارک و یک دلسیر بدون ماسک نفس میکشیم و صدای تاب تاب عباسی خوندن آینه فضا رو پر میکنه رو خیلی دوست دارم . بعد از مدت ها این اولین جمعه ای بود که خونه بودم . جمعه ها از ساعت 8 تا 4 عصر کلاس دارم و پنجشنبه که اعلام کردند این هفته تعطیل هست و کلاس نداریم بسی خوشحال شده و شروع به تمییز کاری کردم و برای خودمون جمعه رویایی برنامه ریزی کردم

ولی

از شانس

نصف شب با صدای داد سنگ از خواب پریدم و دیدم افتاده وسط اتاق .گفت بیدار شدم برم آب بخورم زانوم پیچ خورد . غرغر کنان بلندش کردم و براش آب آوردم و گفتم مگه زانو پیچ میخوره و رفتم خوابیدم . ساعت 6 صبح با صدای ناله بیدار شدم گفتم خوب نشدی گفت بیا ببین . رفتن همانا و دیدن یک ورم اندازه توپ فوتبال در زانو همانا . اونقدر ورم کرده بود که ترسیدم . رفتم آروم در خونه مادر سنگ رو زدم و گفتم بیاد بالا پیش آینه بخوابه و ما رفتیم بیمارستان . بعد از عکس گفتند ضرب دیده . حالا کجا خورده و چطوری ضرب دیده نمیدونم . سنگ میگفت بیدار شدم تا وسط اتاق اومدم پام از زانو پیچ خورد ولی به جایی نخورد. گفتند تورمش تا یک هفته خوب میشه و دردش تا سه روز از بین میره فقط از این پا کارنکش . برگشتیم خونه و تا شب به ناز کردن و آه و ناله و مریض داری از لوس ترین مریض دنیاسپری شد .

صبح با اسنپ رفت و قرار شد عصر من برم دنبالش  که الان تماس گرفت و گفت یکی از بچه ها میاره . خدا خیرش بده