حالم بد شد

یکشنبه ها روز آینه است . بعد از کلی بالا پایین کردم و سنجیدن شرایط بلاخره کلاس موسیقی ثبت نامش کردیم .  البته تازه دو جلسه رفته و از او هم گفتند بنا به سنش تا دو ترم بیشتر بازی هست و مستقیم آموزشی داده نمیشه . یکشنبه ها زودتر از همیشه بیدار میشم و ناهار درست میکنم ( کتلت - کوکو . هر چیزی که بشه ساندویج باهاش درست کرد و برای ترغیب بیشتر به خوردن داخلش پنیر ورقه ای گذاشت )  و کارها رو انجام میدم و مامان پسری میریم بیرون . یکشنبه ها منم باید  به جایی سر بزنم میریم و کارمون رو انجام میدیم و بعد دنبال سنگ میریم و سه تایی پیش به سوی کلاس  . بعد از کلاس از پشت ماشین آب و صابون رو بر میداریم و دستامون رو میشوریم و همون داخل ماشین ناهارمون رو میخوریم . بعد سنگ رو میرسونیم به کلاسش و ما میریم پارک . حدود یکساعتی  بازی میکنیم و بعد میریم دنبال سنگ و برگشت به خونه و غش کردن آینه  تا ساعت 8 -9 شب و بعد هم شب بیداریش بابت خواب طولانی عصرگاهیش .

دیروز هم مثل همیشه ( از قبل هم یکشنبه ها میبردمش پارک) سنگ رو پیاده کردیم و رفتیم پارک . رفتیم قسمت بازی بچه ها . هیچ کس جز ما نبود . از همون پیاده شدن یک پسر  نهایت 14-15 ساله افتاد دنبالمون . یک حرکت های عجیبی میکرد . همش میومد جلو و انگار میخواد دست درازی کنه با اخم نگاهش میکردم میرفت عقب . آینه رو سوار تاب کردم  و حواسم همش به اون پسر بود که یکی دیگه اضافه شد. اون هم در سن و سال های همون پسر . یکم چرخید و دوید سمت سرسره ها . یک قسمتی داره که خیلی بالاست و حالت پلکانی داره و از یک طرف میرن و از طرف دیگه با پله میان پایین .  بعد احساس کردم صدای خنده و حرف زدن میاد . چون کسی جز ما داخل اون قسمت نبود یکم اینور اونور رو نگاه کردم و چشمم به همون قسمت بالای سرسره ها افتاد که چند تا دختر پسر شاید تازه نوجوون نشسته بودند و همگی یک جایی رو نگاه میکردند که میخندیدند و سیگار میکشیدندو بین حرف هاشون چند تایی هم کلمات بد میشنیدم . حقیقتا ترسیدم . سریع آینه رو با گریه پیاده کردم و با گریه داشتم میبردم سمت ماشین که چشمم به نقطه ای که اون بچه ها از بالا نگاه میکردند افتاد . در بعضی از سرسره ها یک جایی مثل استوانه هست که بچه ها ازش عبور میکنند یک دختر و پسر( فکر نکنم سنشون به 13 -14 برسه ) در وضعیت بد  . یعنی با تمام توان حالت تهوع  گرفتم . سریع اومدم سمت ماشین  و بدون اینکه دستامون رو بشوریم حرکت کردم و رفتیم اون سمت پارک واستادم و  دستامون رو شستم . حالم اونقدر بد بود که دستام میلرزید . داشتم با بطری رو دستای آینه آب میریختم دستام از ترس و حال بد اونقدر میلرزیدن که تمام لباس بچه ام خیس شد . بعد هم چشمم به یکی از این باغبان های پارک افتاد خجالت کشیدم بگم چی دیدم فقط گفتم اگه میشه برید سمت زمین بازی چند تا دختر و پسر اونجان بچه کوچیکا و خانواده ها راحت نیستند  . آینه همش گریه میکرد که چرا نذاشتی بازی کنم . حالم از صحنه ای که دیدم اونقدر بد بود که سنگ هم فهمید چیزی شده . بهش نگفتم چی دیدم فقط گفتم یه پسرمیخواست مزاحمم بشه جلوی آینه ، اعصابم خورد شد. البته شب بهش گفتم چی  دیدم . میگم یادم میاد بچه ها از اون تونل ها با چه ذوقی چهار دست و پا رد میشن و اینا داشتند چه غلطی میکردن و اگر نجس بشه اگه چیزی بندازن اونجا  . اگه اگه .... اصلا کسی وسایل بازی ها رو میشوره .