شب سخت

جمعه سنگ جلسه داشت و 6 صبح رفت منم بلند شدم دستی به سر و روی خونه کشیدم و گفتم تا ساعت 8 که آینه بیدار بشه کارهای مقاله ام رو تموم کنم . طبق عادت شصت پامو بردم جلو تا پاور کیس رو بزنم دیدم نیست خم شدم دیدم اصلا کیس کامپیوتر نیست . من کارهای مهم خودمو برای اینکه سنگ بهشون دست نزنه و احیانا پاک نشه با کامپیوتر دسکتاپ می کنم و با لب تاپ هر دومون کار میکنیم . سنگ اصلا به اون کامپیوتر کاری نداره.با سنگ تماس گرفتم گفت چند روز پیش برای بخش حسابداری دفتر کامپیوتر کم داشتند منم اومدم خونه اونو بردم . گفتم می تونی الان برام از رو اون فولدرهایی که می خوام یک کپی بگیری که گفت بچه ها ویندوزش رو عوض کردند و این یعنی همه چیز پرید هوا . داشتم سکته میکردم . مقاله ام ، پایان نامه ام ، اون پروژه اقتصاد سنجی، منابع بیمه و حتی بروشورهای تبلیغاتی که برای کار خودم زده بودم همه اونجا بودند . از شدت عصبانیت و ناراحتی با صدای بلند  زار زار گریه میکردم . از اون روز دچار اسپاسم عضلانی گردن و کتف و شانه شدم . ظهر برگشت خونه . آروم انگار نه انگار که زحمات چهار ماه گذشته ام رو در کسری از ثانیه هدر داده . گفت منم ناراحتم اما الان نمیشه کاری کرد و تمام . رفت دوش گرفت و آماده شد تا ناهار بریم خونه مادرش. هنوز طلبکار هم بود که تو چقدر بی مسئولیتی که یک کپی از کارهات تو هارد نریختی . تا شب باهاش حتی یک کلام صحبت نکردم . هر چقدر شوخی کرد رفت بستنی مورد علاقه ام رو گرفت برام فیلم گذاشت باهاش حتی به ضرورت هم حرف نزدم . ساعت  بود که آینه رو خوابوندم و خودم کتاب جز از کل رو برداشتم و رفتم داخل اتاق آینه که دیدم اومد . گفت بیا بریم اتاق خودمون می خوام باهات صحبت کنم . جواب ندادم . دستم رو گرفت و گفت بچه بازی در نیار کارت دارم . رفتم . تا نشستم رو تخت ، سرم رو بوسید و گفت ببخشید باید قبلش بهت می گفتم . از صبح خودمم ناراحتم . می دونم و به چشم دیدم که چقدر براشون زحمت کشیدی. اما حواسم نبود . دسستم خالی بود نمی تونستم یک سیستم جدید بخرم گفتم اینو ببرم . اما می دونم باید بهت میگفتم یا اینکه خودم قبلش اطلاعات رو بر میداشتم . گفت و گفت و گفت و منم اشک هام همینجوری سرازیر میشد . این اولین بار نبود آخرین بار هم نیست که وسایل خونه یا شخصی منو راحت میبره و یگه نمیاره .یک سال پیش هم یک روز دیدم پلوپزم نیست .ازش پرسیدم گفت بردم دفتر .باز خدا رو شکر من ازون خانم هایی نیستم که چند شب برم خونه مادرم بمونم وگرنه خونه رو بار میزد میبرد . متاسفانه پدر خودمم همین اخلاق بد رو داشت . این سنگ چرا به بابای خودش نرفته از شانس رفتارهای هم خوبش  و هم بدش به بابای من رفته .به هر حال اگر یک روز دیگه اینجا طولانی مدت ننوشتم به احتما زیاد از دستش سکته کردم.

دیروز واکسن شش ماهگی آینه رو زدیم و مثل اون دو تا واکسن قبل ،تا ساعت 10شب همه چیز خوب و خوش بود و از ساعت 10شب به بعد چنان تبی کرد که ثانیه ای از کنارش تکون نمی خوردم . تبش تا 38.2 اومد بالا و اجازه نمیداد رو پیشونیش دستمال نمدار بزارم . پاهاش رو مرتب پاشویه میکردم تا اینکه بلاخره ساعت 12 خوابش برد . اما کل خواب به ده دقیقه نرسید که باز تب بالا رفت و رسما تا ساعت 5 صبح بچه در خواب ناله  و گریه میکرد و دور خودش می چرخید . خدا رو شکر ساعت 5 صبح باز تبش کاملا پایین اومد و شیر خورد و خوابید . باز 7 بیدار شد اما سرحال و بشاش . کمی بازی کرد و صبحانه خورد و باز شیر خورد و 10 خوابش برد . خدا همه کوچولو ها رو سلامت نگه داره و هیچ کوچولویی رو بیمار نکنه .

امروز قراره کار مهمی انجام بدیم .انشالله که خدا کمکمون کنه و خیر باشه